SLA – Stereolitography
Stereolitografia 3D – pierwsza technologia druku przestrzennego
Ten proces addytywnej produkcji elementów prototypowych (rapid prototyping) polega na stopniowym obrysowywaniu kolejnych przekrojów poziomych produkowanej części za pomocą lasera na sukcesywnie zanurzanej platformie w wannie z fotopolimerem. Pod wpływem światła laserowego, dochodzi do polimeryzacji i zestalenia substancji blisko powierzchni roztworu. Po obrysowaniu warstwy, platforma jest obniżana dokładnie o grubość wytworzonej warstwy, a cały proces powtarza się aż do uzyskania całego produkowanego elementu.
Przed fazą naświetlania następnej warstwy poziom polimeru zostaje wyrównany, by zapobiec różnicom wysokości, wynikającym z napięć powierzchniowych wykorzystywanych żywic i zjawiska ich płynięcia.
Po wyjęciu z kadzi roboczej element musi zostać poddany naświetlaniu promieniami UV w celu utwardzenia. Tak w pigułce wygląda druk 3D SLA z żywicy światłoutwardzalnej. Niezwykle ważną rolę oczywiście odgrywa w nim specjalistyczny sprzęt – drukarki 3D SLA.
Drukarka 3D SLA i jej działanie
Zastosowanie SLA 3D
- aplikacje wysoko temperaturowe
- detale wymagające wysokiej dokładności
- mechanizmy
Materiały wykorzystywane w metodzie SLA
Żywice foto-polimerowe na bazie akrylu o bardzo zróżnicowanych właściwościach mechanicznych i temperaturowych naśladujące ABS. Dobór materiału zależy od przeznaczenia prototypu.
Główne zalety technologii SLA
- szybkość druku
- wysoka jakość powierzchni
- wysoka dokładność, grubość warstwy od 0,15mm do 0,025mm
- możliwość wykonania skomplikowanych kształtów
- świetnie się nadaje do odlewnictwa i wtryskiwania
- możliwość druku skomplikowanych brył